OVER DE FILM

WAT IS WINTERKUS?

Winterkus is een kortfilm die begon als mijn afstudeerproject, maar onderweg is uitgegroeid tot iets veel groters. Het is een werk dat diep verbonden is met mijn persoonlijke leven en waarin ik ervaringen en emoties een nieuwe vorm geef via cinema.

Deze film is meer dan een afstudeerproject. Het is mijn statement aan de wereld, mijn eerbetoon aan mijn vriend en mijn bewijs dat ik niet te breken ben.

het Verhaal

Tijdens een nachtelijke autorit stranden Helder en De Vriend bij een desolaat tankstation. Ze proberen hun weg verder te zetten, maar elke poging wordt onderbroken door situaties die hen confronteren met hun kwetsbaarheid. In de stilte rond het station verschijnen figuren die als spiegels werken: hun gesprekken en gebaren raken precies aan wat Helder en De Vriend proberen te ontwijken. Gaandeweg wordt duidelijk dat de reis niet langer draait om vertrekken, maar om omgaan met wat onafwendbaar dichterbij komt.

Intentie en thema

Deze film is ontstaan uit de behoefte om iets tastbaar te maken dat eigenlijk moeilijk in woorden te vatten is. Het gaat over een periode waarin alles tegelijk dichtbij en ongrijpbaar werd: verlies, nabijheid en de poging om verder te gaan.

De film vindt haar oorsprong in een recent eigen verlies van iemand die mij erg dierbaar is. Daardoor is dit mijn meest persoonlijke werk tot nu toe. Ze verkent rouw, loslaten en schuld in een wereld waar het alledaagse kantelt naar spiegelbeelden van kwetsbaarheid en naderend afscheid.

In een tijd waarin ik zelf houvast en verklaring zoek om met dit verlies om te gaan, wil deze film ruimte bieden voor verwarring en stilte, en voor schoonheid in wat anders onbenoemd zou blijven.

Winterkus wil zo een filmische ruimte van ontmoeting zijn: waar verlies en schoonheid naast elkaar bestaan, en waar het onzegbare gedeeld kan worden met de kijker.

Stijl

Dit project volgt geen klassiek lineair verhaal, maar een fragmentarische vertelling die emoties voelbaar probeert te maken. Het tankstation wordt een mentale ruimte waarin tijd vertraagt en realiteit uitvalt, terwijl de personages een innerlijke reis ondergaan.

De film kiest voor een poëtische vorm, opgebouwd in hoofdstukken en gedragen door ritme, stilte en suggestie. Beeld en geluid staan centraal, aangevuld met performance en mijn eigen stem, waardoor fictie en werkelijkheid in elkaar overvloeien.

Zo ontstaat een rauwe en breekbare ervaring die balanceert tussen absurd en fragiel — een echo van een innerlijke werkelijkheid.

Breng winterkus mee tot leven

Met jouw steun groeit Winterkus van idee naar werkelijkheid.